Karnawał Blogowy #19 – Magia

Właściwie nigdy nie planowałem prowadzenia edycji Karnawału Blogowego choć zawsze popierałem ideę. Los jest jednak złośliwy i sprawił, że niezależnie od moich planów zostałem kolejna edycja karnawału odbywa się w moich skromnych progach. Dobrze więc,niech i tak będzie.

Hasłem 19 edycji Karnawału         Blogowego RPG jest

MAGIA

Właściwie każdy system RPG zawiera taką czy inną formę magii niezależnie od swojej konwencji. Na potrzeby tej edycji karnawału blogowego magią jest zarówno psionika w Nemezis jak i Dary Szaleństwa w Kiedy Rozum Śpi czy technomancja z Klanarchii. Wszystkie te siły i moce, które zmieniają rzeczywistość to magia niezależnie od tego jak je nazwiemy, jaką nadamy im formę i efekty mechaniczne. Ba! Jeśli wasz ulubiony system nie ma magii to może warto napisać o tym dlaczego jej nie ma i czy mógłby zyskać/stracić na dodaniu jakiejś jej formy.

Mógłbym się jeszcze rozpisać trochę na temat magii i jej obecności w różnych RPGach ale nie chcę nic sugerować (zresztą muszę mieć materiał na własny wpis, prawda?), dlatego ograniczę się do życzenia Połamania Piór!

19 Edycja Karnawału Blogowego rozpocznie się : 12 Luty 2011

19 Edycja Karnawału Blogowego RPG skończy się: 12 Marca 2011

Udział Wzięli:

1. Aureus „Bogu co boskie, magii, co magiczne” – (…)Jeżeli wierzy się w Pisma, trzeba też wierzyć, że magia a) jest zła b) skoro jest zła, to znaczy, że musi istnieć. Problem w tym, że rozmawiając z ludźmi wokół i czytając polski internet bardzo trudno dowiedzieć się, czym magia jest i czym właściwie różni się od cudu(…)
   
2. Vukodlak „Bo w RPG magia jest do kitu” – (…)Bo magia w RPG jest zrąbana i skazana na porażkę. Taka jest moja diagnoza problemu – nie da się w grach fabularnych stworzyć postaci czarodzieja, który byłby „prawdziwym” czarodziejem. Masakra, mój ulubiony temat eRPeGowy jest niemożliwy do dobrego przedstawienia i zabawienia się nim.(…)
3. Skryba – „”Magia” (…a szkocki pałasz)” – (…)Magia jest po to aby gracze mogli siebie i innych jarać perspektywą posiadania postaci stricte czarującej. Innymi słowy, w moim skromnym odczuciu magię wymyślono w grach po to aby wszystkim było(…)
4. Enc -„Być jak Gandalf” – (…)Grupa krzywo patrzy na gracza wcielającego się w czarnoksiężnika, co odważniejsi sugerują zmianę postaci. Teraz, gdy w końcu zaczęła przypominać Gandalfa! Moja rada? Olać to.(…)
5. Hip – „Magia to kawał skurczybyka” – (…)Bo nie dość, że magia to kawał skurczybyka, to jeszcze zachowuje się jak ojciec chrzestny. To znaczy, że pewnego dnia zwróci się z życzliwą prośbą o spłatę długu i nie ma bata, trzeba będzie go spłacić.(…)
6. Piastun – „Magia to Fizyka” – (…)Gdzie to magia? Ano, nigdzie. Koń sobie pierdnie, krowa beknie, a smok zionie. Inny rodzaj smoka potrafi zaś rzygnąć kwasem, lub trysnąć przeciwnikowi jadem w oczy.(…)
7. Zegarmistrz – „Czarownice i ich problemy” – (…)Pozornie wprowadzenie postaci Czarownicy jest bardzo proste. Wystarczy dać starej babie kilka poziomów wizarda i wszystko gra. Problem polega na tym, że takie rozwiązanie nijak nie pasuje do stereotypów związanych z tą postacią.Same stereotypy natomiast, jak widać po przytoczonych przykładach są nader sprzeczne.(…)
8. Avnar – ” Magia – Nieskładnym Piórem” – (…)Często też czytam lub słyszę że magia musi być tajemnicza, że nie może być sprzedawana na straganie, albo nie powinna zastępować techniki itd. itd. A ja się pytam, czemu się ograniczamy??(…)
9. Owca – „Magia adeptów” – (…)Istnieją jednak Dawcy Imion, którzy są bardziej od innych wrażliwi na magię, potrafią ją wykorzystywać i kształtować odpowiednio do swoich potrzeb. To właśnie adepci, tytułowi bohaterowie tego tekstu. Nie wyrastają oni ponad innych dlatego, że urodzili się od nich trzy razy silniejsi, zwinniejsi czy inteligentniejsi, ale dlatego, że mają możliwość korzystania z magii.(…)
10. Darcne -Paradoks magii leczniczej i jak sobie z nim radzić – (…)Paradoks magii leczącej w światach fantasy polega na tym, że ze względu na olbrzymi potencjał, jaki daje magia kapłańska (lub inna, zależnie od systemu) nie sposób realistycznie odegrać jej… olbrzymiego potencjału(…)
11. Salantor – „De aequitate inter professionibus” – (…) Zasadniczo mówi o tym, jak można utrudnić magowi życie, coby między nim a wojem nie było zbyt wielkiej przepaści, gdy idzie o moc i możliwości. Dużo przykładów i marudzenia ogólnego.(…)